ร้านข้าวหมูทอด เมียงดง

วิธีเดินทาง
รถไฟใต้ดิน Line 4 สีฟ้า สถานี Myeongdong ทางออก 1 เดินตรงไปเลี้ยวเข้าซอยแรกซ้ายมือเดินเข้าไปนิดเดียวร้านอยู่ขวามือ หน้าร้านเป็นแบบนี้

อาหารในร้านจะเป็นประเภทข้าวหมูทอด, ไก่ทอด ราคาประหยัด อย่างเช่นข้าวหมูทอดทงคัตสึจานนี้ราคา 6,500 วอนเท่านั้น

นอกจากนั้นก็ยังมี ข้าวหมูทอดราดแกงกะหรี่

ส่วนนี่ก็เป็นหน้าตาเมนูในร้าน

ร้านเปิดตั้งแต่ 10.00-22.00 น.

ประสบการณ์ครั้งแรกกับ Asiana Airlines

ครั้งแรกในชีวิตของการนั่งเครื่องบิน และครั้งแรกในชีวิตกับสายการบินที่ได้ชื่อว่าดีที่สุดของโลกสายการบินหนึ่ง เพื่อการเดินทางมุ่งหน้าไปประเทศเกาหลีใต้ดินแดนในฝัน เนื่องด้วยตอนนั้นยังไม่ค่อยได้เข้าสู่โลกแห่งเทคโนโลยี หรือที่เรียกว่าโลกโซเชียลเท่าไหร่ รู้จักสายการบินเดียว นั่นก็คือสายการบินไทย และที่ได้เดินทางไปก็เพราะไปทำงานทางบริษัทส่งไป ก่อนขึ้นเครื่องเรื่องตื่นเต้นในใจก็มีอยู่อย่างเดียวคือตอนเครื่องทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าจะน่ากลัวมั้ย 

                                                  ตั๋วเครื่องบินครั้งแรกในชีวิต

หลังจากเช็กอินเรียบร้อยก็ได้เวลาเปิดประสบการณ์ใหม่กับ Asiana Airlines ที่บินไปเกาหลีครั้งนี้เป็นเครื่องบิน Airbus A380-800 ห้องโดยสารปกติบนเครื่องบินเป็นขนาด 3-4-3 ที่นั่ง แอร์ของสายการบินนี้แต่งตัวหรูหรามีระดับใส่สูทสีออกเทาๆ และใส่หมวกด้วย และที่สำคัญเธอหน้าสวยถอดแบบสาวเกาหลีสมัยใหม่ พูดภาษาอังกฤษดี และหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสทุกคน

 

เกาหลีใต้ใช้เวลาเดินทางเที่ยวบินตรงจากสนามบินสุวรรณภูมิสู่สนามบินอินชอนประมาณ 5 ชม.ช็อตเด็ดของสายการบินนี้สำหรับสาวไทยที่เพิ่งขึ้นเครื่องบินครั้งแรกก็อยู่ที่ก่อนเครื่องลงนี่แหละค่ะ สร้างความอับอายขายหน้ากันเลยทีเดียว เนื่องจากเวลาที่บินเป็นตอนกลางคืนและไปเช้าที่โน่น จำเวลาที่ไปถึงไม่ได้แน่นอน รู้แค่ว่าเช้ามืดหลังจากนอนเอาแรงได้นิดหน่อย เสียงกัปตันประกาศว่าเข้าสู่ประเทศเกาหลีใต้แล้ว อีกไม่นานก็จะถึงสนามบินอินชอน

บรรยากาศบนเครื่องค่อนข้างมืดๆ สลัวๆ เพราะเป็นเวลาเช้ามืดอยู่บางคนก็ตื่นแล้วบางคนก็ยังไม่ตื่น แต่ผู้เขียนด้วยความที่ยังไม่ชิน บวกกับตื่นเต้นได้ยินเสียงกัปตันปุ๊บก็ลืมตาตื่นปั๊บ มองซ้ายมองขวาผู้ร่วมเดินทางที่ไปด้วยกันยังไม่มีใครตื่น

หน้าที่ของแอร์โฮสเตสตอนนี้ก็คือปลุกให้ลูกเรืือตื่นด้วยวิธีที่น่ารักๆ นั่นก็คือ ถือตะกร้าคล้ายตะกร้าสานเล็กๆ สีออกเทาๆ เดินมาจากข้างหน้าและใช่คีมเหล็กคีบอะไรบางอย่างสีขาวๆ ขนาดเล็กกว่ากำมือออกมาจากตะกร้าและยื่นให้ผู้โดยสารที่ตื่นแล้วทางด้านหน้าไล่มาเรื่อยๆ เราก็มองตามและคิดในใจว่านั่นคืออะไร

และแล้วก็มาถึงตาเรา แบมือรับของสิ่งนั้นมาโดยบรรยากาศรอบข้างยังค่อนข้างมืด และบนเครื่องยังไม่ได้เปิดไฟทุกดวงเพราะบางคนยังนอนอยู่ รวมถึงเพื่อนร่วมทางข้างๆของผู้เขียนด้วย หลังจากรับของสิ่งนั้นมาความรู้สึกแรกเมื่อมันมาอยู่ในมือคือรู้สึกอุ่น แวบแรกที่คิดนั่นคือแซนด์วิชอบร้อน หลังจากที่คิดได้ต่อมาก็คือหยิบเข้าปากแล้วกัด โดยไม่ปรึกษาใครก่อน

พอกัดเข้าไปแล้วความคิดต่อมาคือทำไมเกาหลีทำแซนด์วิชได้เหนียวขนาดนี้เพราะมันกัดไม่ขาด ลองกัดคำที่สองพร้อมกับใช้ลิ้นสัมผัสเท่านั้นแหละค่ะ ถึงได้รู้ว่ามันไม่ใช่แซนด์วิช แต่มันคือผ้าขนหนูที่อบมาให้ร้อน...!!??? นั่นแหละค่ะท่านผู้อ่าน

ใครที่เคยเดินทางโดยรถทัวร์ในประเทศไทยไปต่างจังหวัดคงจะได้พบเจอประสบการณ์แบบนี้บ้าง นั่นก็คือเมื่อใกล้ถึงกระเป๋ารถจะปลุกเรา และแจกผ้าเย็น กาแฟ และขนม ซึ่งเป็นเรื่องปกติ ที่เราเคยเห็นกันอยู่แล้ว แต่นี่อะไร...แจกผ้าร้อนค่ะ แจกผ้าร้อนเอามาเช็ดหน้า เช็ดมือ แล้วจะตื่นเหรอ ผ้าเย็นๆ จะไม่ตื่นกว่าเหรอ เป็นคำถามที่สงสัยตั้งแต่นั้นมา

และจนถึงตอนนี้ผ่านมา 4 ปีกว่าได้นั่งเครื่องบินโดยสารสายการบินอื่นๆ ก็อีกหลายครั้ง แต่ก็ได้ผ้าเย็นนะคะ เลยทำให้เป็นคำถาม และเป็นความทรงจำที่ไม่อาจลืมได้เลย